بسم الله الرحمن الرحیم

خاطرات شهید حجت ا… لطفی پوراز زبان مادر شهید

من مادر شهید حجت ا… لطفی پور هستم. در دوران کودکی هرچه بگویی بچه از همان کودکی خیلی خوب بود. باور کن که من بگویم موقعی که در دامنم می گذاشتم و به او شیر میدادم این بچه چهره ی دیگری داشت. با بچه های دیگر خیلی فرق میکرد خیلی بچه خوبی بود از 6 سالگی نمازخوان و از موقعی که انقلاب شد و به دستور رهبر کبیر انقلاب که دستور داد مدرسه ها را ترک کنید مدرسه را ترک و پشت سر رهبر بودند، بسیج شد. موقعی که حکومت نظامی بود او سر فلکه ی هلال احمر که تانک و نفربر بود هنگامی که شب میشد می آمد فلاکس چای می آورد و می گفت مادر یک فلاکس چای دم کن تا من ببرم. می گفتم مادر نگاه کن شام بخور میگفت حکومت نظامی مخالف است با امام مخالف است می گفت من یک کاری میخواهم بکنم که اینها بروند پادگان به دستور رهبر خالی کنند و بروند. او شب که میشد میامد فلاکس چای دم می کرد. آنجا یک باغی بود میرفتند به این باغ راهش کجا بود سر مصلی سر در می آورد. می آمد جلوتر و به سرباز میگفت من به شماها لباس میدهم شما بیایید لباستان را بیاورید بیرون لباس شخصی تن کنید. تو این باغ بروید سر مصلی پول هم برای آنها تهیه می کرد. ردشان می کرد تا بروند. می گفت امشب که اینها رفتند شب دیگریست من اینها نمیشناسم که بخواهند مرا بگیرند. آقا هرچه از این بچه بگویم کم گفته ام بعدا هم که انقلاب پیروز شد و بسیجی بود باور کن آقا که نماز جمعه نگهبانی میداد شب خودش وپدرش و برادرش آقای اسماعیل لطفی در خانه آقا نگهبان بودند که یکی از اینها بچه شانزده ساله قد یک آدم 70 ساله عقل و درک و فهم نمازی عالی داشت. هرچه از این بچه بگویم کم گفته ام. من افتخار میکنم که مادر شهید حجت ا… لطفی پور هستم بعدا هم آقا از ساعتی که مفقود شد تا حالا این بنیاد خدمت آنچنانی به ما نمیکند، رسیدگی به ما نمیکند، چه بگویم آقا

Continue reading →